Ο Μάνος, φερετροποιος στην Αθήνα του ’41, ξυπνάει στο νοσοκομείο ύστερα από την απόπειρα αυτοκτονίας του. Κάτω απ’το παράθυρο του θαλάμου του ο γερμανικός στρατός διασχίζει τους δρόμους της πρωτεύουσας νικητής, κι ωστόσο αυτή η εισβολή νιώθει να τον ελευθερώνει. Η εθνική ήττα, με έναν αναπάντεχο τρόπο, μεταμορφώνεται στη λύτρωση του, οδηγώντας τον από το προσωπικό του σκοτάδι σε μια καινούρια αλήθεια.
Τι μπορεί να μας κρατήσει όρθιους όταν όλα καταρρέουν;
Ενα βαθιά αισιόδοξο μυθιστόρημα για τη δύναμη που βρίσκει η ζωή να προχωρήσει ( Από το οπισθόφυλλο)
Επιπρόσθετα δεν μπορώ να μη σταθώ στο περιστατικό με το αυγό!
– Η πείνα ήτανε μανιασμένο θεριό,μα οι ρίζες της ακόμη πιο μεγάλο και το πνιγανε.
Η λογοτεχνία στα καλύτερα της. Θερμά συγχαρητήρια!